Autyzm to trudny przeciwnik Oliwiera w walce
Każda rodzina maluje własny, niepowtarzalny obraz życia. Nasz, choć malowany z wielką miłością i ciepłem, skrywa za sobą historię pełną wyzwań, które nieustannie stawiają nas przed próbą siły, odwagi i bezgranicznej miłości.Posiadamy czworo najcudowniejszych dzieci. Najmłodsze z nich rozwijają się tak dobrze jak Twoje.Najstarsze nie miały niestety tyle szczęścia
Anastazja, nasza najstarsza córka, od pierwszych chwil swojego życia pokazała, że ma w sobie niezwykłą siłę. Mimo ciężkich narodzin, przy ktprych liczyła się każda sekunda, udało się i jest ona dla nas prawdziwym cudem. Ta spokojna, uczuciowa dziewczynka każdego dnia uczy nas, czym jest prawdziwa zawziętość i miłość do życia. Niestety, z biegiem czasu Anastazja zaczęła napotykać na kolejne przeszkody, które utrudniły jej edukację i codzienne funkcjonowanie. Długie i częste wizyty w poradniach postawiły diagnozę niepełnosprawności intelektualnej, której przyczyną prawdopodobnie była zamartwica płodu.
Jednak to terapię i rehabilitacja oraz kosztowne wizyty u specjalisty nie pozostawiają nam wyboru, jak liczyć na dobro ludzi we wsparciu ciężkiej i nieskończonej drogi.
Oliwier, nasz niezwykły dziewięciolatek, już od najwcześniejszych lat życia zmagał się z opinią i mianem ,, odludka,, pierwsze dni przedszkola kończyły się krytycznymi uwagami opiekunek, które nie były w stanie dostać się do jego osobistego odizolowanego świata, do którego nie dopuszczał nawet nas rodziców . Wizyty w poradniach i u specjalistów ciągnęły się w nieskończoność, jednak dawały nadzieję na pozytywne zakończenie Diagnoza autyzmu otworzyła przed nami nowy rozdział, pełen niewiadomych i strachu. To straszna choroba. Masz dziecko, ale tego nie czujesz,
bo dziecko jest obecne tylko ciałem.
Czy marzę o tym, żeby moje dzieci były takie jak inne?
Nawet nie wiesz, jak bardzo!
Ale wiem, że to nierealne.
Ich chorób nie da się cofnąć.
Jedne, co można zrobić, to próbować dostosować moje dzieci do świata.
Pomóc im przygotować się na dzień, kiedy mnie i męża zabraknie.Mimo ogromnych trudności w komunikacji i adaptacji,
Jestem matką.
A matka będzie walczyć o swoje dziecko,
choćby cały świat mówił, że to nie ma sensu.
Jestem matką, która urodziła się prawie martwa.
Tak samo jak moja córka.
Byłam 6-miesięcznym wcześniakiem ważącym tyle, co torebka cukru.
Lekarze dali mi jeden punkt w skali Apgar.
Nie zdawali sobie wtedy sprawy, jak waleczną dziewczynkę
trzymają w swoich rękach.
Nie dawali mi żadnych szans na przeżycie.
Ale chwyciłam się tego życia ze wszystkich sił.
Bardziej niż ktokolwiek inny.
I tak właśnie walczę dziś o każdy dzień.
Daję moim dzieciom tyle miłości, ile tylko można. Oliwier każdego dnia dowodzi, że jego świat jest równie bogaty i fascynujący, pełen miłości do zwierząt, roślin i niezwykłej zdolności matematycznych. Dajemy ogrom miłości, jednak choć łamie to nasze serca, wiemy, że TERAZ SAMA MIŁOŚĆ NIE WYSTARCZY. Kwota badań WES to prawie 6 Tysięcy złoty, których nie jesteśmy w stanie w żaden sposób odłożyć z niewielkich miesięcznych dochodów.
Stajemy przed Wami dzisiaj, prosząc o pomoc w dalszej terapii i rehabilitacji naszych dzieci. Koszty niezbędnych zajęć z terapeutami, logopedami, TUS oraz pomocy edukacyjnych i wizyt lekarskich przekraczają nasze możliwości finansowe, które zostały dodatkowo ograniczone przez wzrost kosztów życia. Pomimo tych wszystkich trudności, nigdy się nie poddajemy i codziennie, z uśmiechem na twarzy, cieszymy się każdą chwilą spędzoną razem jako rodzina.
