PRZETŁUMACZENIE filmu pt. ,,Adamczykowie.Autopotret wewnętrzny

Temat filmu
Witold i Piotr Adamczykowie to bracia, jednojajowi bliźniacy. Jest to niecodzienne ale nie jest czymś niezwykłym. Niezwykłe na skalę światową jest jednak to, że obaj są malarzami i profesjonalistami oraz poprzez malarstwo podjęli zgłębić problem „bycia jednojajowym bliźniakiem”. Zrealizowany film dokumentalny ukazał sylwetki bohaterów – malarzy bliźniaków: Witolda i Piotra - w oparciu o wątki biograficzne, ich podejście do rzeczywistości oraz uprawianej sztuki. Film szukał jedności, która łączy braci bliźniaków, i być może, wyraża się poprzez tworzoną sztukę.
Urodzeni w roku 1966 od najmłodszych lat wychowali się razem w małym mieście w województwie Podkarpackim – Nowej Dębie. Niczym klasyczni bliźniacy robili wszystko razem, nosili takie same ubrania i otrzymywali takie same prezenty. Razem siedzieli w szkolnej ławce, razem poszli do liceum plastycznego w Rzeszowie, a później do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi.
W szkole artystycznej zaczęły ujawniać się między braćmi różnice w podejściu do życia i sztuki.
Jedność, w której dotychczasowo żyli, zaczęła się rozpadać. Ich drogi artystyczne oraz życiowe zaczęły się rozchodzić. Każdy z nich zaczął odkrywać rzeczywistość samodzielne i przekładać swoje odkrycia na język sztuki malowania właściwy dla każdego z nich. Piotr pozostał w rodzinnej miejscowości,
a Witold zamieszkał z rodziną w Rawiczu, w województwie Wielkopolskim, około 500 kilometrów od Nowej Dęby. W tym czasie, każdy z nich rozwijał własny język malarski. Witold tworzyła dzieła w stylu abstrakcji geometrycznej, w którym chciał przede wszystkim zapytać filozoficznie o istotę bytu i jego przemian w czasie (cykle: „Słońca i księżyce”, „Stogi”, „Horyzonty”). Piotr, posiadając inny temperament, malował w stylu abstrakcji ekspresjonistycznej i eksplorował temat człowieka – jego uczuć, wewnętrznych stanów – wpisanych w świat duchowy i w kontekst istnienia Boga (cykle „Linia życia”, „Teraz”).
Fakt rozłąki spowodował, że po wielu latach, bracia postanowili wrócić do wspólnych działań artystycznych. Mimo rozłąki „bycie bliźniakiem” zawsze w jakiś sposób definiowało życie każdego
z bohaterów. Celem wspólnie realizowanego od roku 2015 projektu malarskiego „Podobieństwa
i różnice” (koordynacja: Witold Adamczyk) oraz „Różnice i podobieństwa” (koordynacja: Piotr Adamczyk) miało być poszukiwanie podobieństw między bliźniakami poprzez medium sztuki oraz ukazanie różnic wynikających z jednostkowych osobowości. Ogólną ideą dla obu cykli jest malowanie wspólnego JEDNEGO obrazu. Poprzez wspólne zamalowywanie tego samego blejtramu bracia szukają podobieństw i różnic jednocześnie ponownie zbliżając się do siebie po latach oddzielenia.
Zrealizowane w ramach projektu prace malarskie były z powodzeniem pokazywane na wspólnych wystawach w 9 galeriach w Polsce (m.in. na Dolnym Śląsku przez Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu - Legnica, zamek Książ, Jelenia Góra).
Rezultatem pierwszego projektu artystycznego „Podobieństwa i różnice, różnice i podobieństwa”, było dojście do koncepcji malowania jednego wspólnego obrazu. W tym procesie dążenia do jedności, i szukania pierwotnej bliskości, obaj artyści muszą nauczyć się rezygnacji z własnego ego, co z jednej strony wiąże się z rezygnacją z malowania osobnych prac, na rzecz malowania tylko wspólnego i stworzenia razem jednego dzieła. Jednocześnie jest to proces ANONIMIZACJI dzieła,
w którym obaj autorzy w końcu nie są wstanie stwierdzić, który z nich odpowiada za daną część namalowanego obrazu. Z tego procesu narodził się nowa idea malowania i wystawy „Autoportret wewnętrzny”, będący prezentacją prac Witolda i Piotra: osobnych i wspólnych. W ramach wystawy stworzą one wspólne wnętrze będące odpowiednikiem „jednego naszego dzieła”.
W nowym działaniu artystycznym Adamczykowie stosowali trochę inne środki plastyczne niż wcześniej. Nie tylko wystawiali swoje obrazy czy trójwymiarowe obiekty malarskie, ale także twórczo zaanektowali wnętrza budynków, sal lub obiektów galeryjnych. Zaaranżowali je w taki sposób, by stały się symbolem wspólnej świadomości, dusz, stanów psychicznych, w których każdy z nas się znajdujował. Dzięki temu odbiorca, wchodząc do takiego pomieszczenia, będzie docierał do wnętrza artysty, do jego świata, złożonego z różnych form lub obrazów. Dzięki takim zabiegom oglądający bardziej odczuje to, co artyści przeżywali tworząc. Wnętrza galerii, w której będą rozwieszone prace, będą nie tylko odpowiednikiem przeżyć w czasie tworzenia, lecz również JEDNI, w jakiej – jako bracia bliźniacy – egzystowali na początku życia. Jest to głębsze wejście w jednorodny świat, a zarazem bliższe dojście do istnienia bliźniaków-malarzy. Tak stworzona wielkoformatowa instalacja environment była „jednym naszym dziełem” – kolejnym krokiem na drodze do malowania tylko „jednego obrazu”.
link do zwiastuna filmu https:www.youtube.com/watch?v=fnHPz0-Y0i0