Życie jest piękniejsze, kiedy otaczamy się dobrymi ludźmi, lecz bywa trudne, kiedy doświadczamy krzywdy od najbliższej osoby...
Witajcie!
Jestem matką samotnie wychowującą Emanuela, wspaniałego chłopca z zespołem Downa, z napadami ograniczonej świadomości i niedoczynnością tarczycy. Oraz jego o rok starszej siostry, u której zdiagnozowano padaczkę w wieku 5 lat. Chociaż stawiam czoła wielu trudnościom, to nieustannie dążę do zapewnienia mu niezbędnych terapii, leczenia i wsparcia rozwojowego.
Emanuel skończył 6 lat, lecz niestety nadal nie mówi. Naszym priorytetem jest zdiagnozowanie przyczyny tego problemu. Walka o to generuje dodatkowe koszty, których nie zawsze jestem w stanie pokryć na czas. Niestety, ojciec nie wspiera nas finansowo, nie interesuje się zbytnio dziećmi. Zresztą... świadczy o tym fakt, że zamiast ,,zmienić siebie,, dla dobra rodziny i dzieci, zmienił rodzinę i dzieci. Przykre, ale prawdziwe... Są takie miesiące, kiedy środki z funduszu alimentacyjnego nie wystarczają na pokrycie kosztów konsultacji lekarskich i badań, a przecież Emanuel ma jeszcze starszą siostrę, również leki, szkołę, opłaty, wynajem mieszkania - codzienna rzeczywistość, którą próbujemy pogodzić z brakiem środków na specjalistyczne wsparcie.
Wakacje, turnusy rehabilitacyjne czy inne atrakcje dla dzieci, rozwój pasji, nowa zabawka, własny mały domek, aby więcej nie tułać się... to wszystko jest poza naszym zasięgiem na chwilę obecną, ale pracuję nad tym i staram się, aby nasza sytuacja uległa poprawie. Tym czasem jest jak jest...
Najważniejsze jest zdrowie - to nasz priorytet! Zwracam się do Was z gorącą prośbą o wsparcie finansowe. Każda wpłata, nawet najmniejsza, przyczyni się do zapewnienia Emanuelowi lepszej opieki i szansy na rozwój, pomagając mu pokonywać barierę zespołu Downa. Razem możemy pomóc mu znaleźć swój głos i cieszyć się pełnią życia w wieku doroslym.
Dziękujemy z całego serca za każdą okazaną pomoc!