Po nagłej śmierci mojej rodziny staram się dojść do siebie

Proszę o wsparcie, które pozwoli mi zacząć od nowa Straciłem rodzinę, zdrowie i poczucie bezpieczeństwa, ale wciąż walczę, choć każdego dnia jest coraz trudniej. Najbardziej potrzebuję pralki – tak banalnej rzeczy, która pozwoli mi zachować schludność i nie wstydzić się przed pracodawcą czy ludźmi gotowymi wyciągnąć do mnie pomocną dłoń. Moje życie to ciągła walka z lekooporną depresją, cukrzycą, nadciśnieniem i PTSD. Leczenie jest kosztowne, a leki, które pozwalają mi jakoś funkcjonować, są coraz droższe. Na jedzenie czy podstawowe opłaty staram się zarobić, kiedy tylko mam siłę, a ludzie dobrej woli nieraz ratują mnie drobnymi gestami. Jednak choroba nie zawsze pozwala mi wyjść z domu. Sprzedałem wszystko, co miało wartość – w tym całą kolekcję kaset VHS, która była moim ukochanym hobby. Zostały mi jeszcze książki, ale myśl o tym, że i one mogą odejść, łamie mi serce. Nie proszę o wiele. Każda złotówka, każda rzecz, a nawet dobre słowo to dla mnie bezcenna pomoc, która daje mi nadzieję na kolejny dzień. Wierzę, że dzięki wsparciu uda mi się stanąć na nogi i powoli odbudować swoje życie. Jeśli możecie, przekażcie mi 1,5% – dla mnie to nie tylko liczba, to szansa na lepsze jutro. Dziękuję wszystkim z całego serca. Życzę Wam dobra, bo wiem, jak trudne potrafi być życie, i wiem, jak wiele znaczy nawet najmniejszy gest.