Wiedza, pasje i rozwój w jednej przestrzeni

Poszukując swojego miejsca w życiu wymyśliłem, że można utworzyć przestrzeń, gdzie będzie dziać się dobro płynące z łączenia pasji, wiedzy i potrzeb emocjonalnych, zarówno dorosłych, jak przede wszystkim dzieci. Docelowo założyć fundację. 

Przestrzeń artystyczna, gdzie będzie można malować na papierze, na szkle, na ubraniach, wycinać, kleić i wszytko co można przy stole zrobić z formą i kolorem własnymi rękami. Docelowo będzie to miejsce, gdzie chciałbym prowadzić Terapie Zajęć, bo w tym kierunku się kształcę.

Przestrzeń nauki, gdzie będzie nie tylko biurko i podręczniki oraz zbiory zadań z matematyki, fizyki i chemii. Bo od 2018 udzielam korepetycji z tych przedmiotów. Będą też zabawki i narzędzia sensoryczne dla takich, którzy tego potrzebują. Jako empatyczny korepetytor bardzo wysoko postawiłem poprzeczkę i pracuję też z dzieśmi z ADHD i/lub autyzmem. 

Przestrzeń mojego warsztatu, gdzie będzie mikro pracowania renowacji mebli. Krzeseł i stołów. Ukończyłem kilkumiesięczną praktykę w takim warsztacie i chciałbym w niedalekiej przyszłości utworzyć swój.

Przestrzeń wyrażania emocji, a także ich poznawania. Zaczęło się od tego, że miał być "Pokój Złości", gdzie można tłuc talerze, walić w worek bokserski, albo krzyczeć. Po kursie uważności w 2019 roku i wieloletniej praktyce medytacji doszedłem do wniosku, że obok tego pokoju powinien być drugi; "Pokój Radości", wolny od przemocy, gdzie bedzie można się wyciszyć, pobyć przy sobie i gdzie będzie można trenować uważność. Myślę o ukończeniu kursu prowadzenia Mindfulness. 

Przestrzeń, gdzie z pewnością będzie stół. Gdzie warszawska grupa samopomcy (ludzi dotkniętych jak ja ChADem) będzie mogła się rozwijać i przede wszystkim spotykać w jednym, przyjaznym miejscu.