Sylwester Graczyk

 Witajcie, nazywam się Sylwuś i mam 3,5 l mam starszego brata Krzysia, ona ma 11 lat ale tego nie da się pokazać na dwóch rączkach... To strasznie dużo. Mama mówi, że jestem bohaterem... Urodziłem się bardzo szybko w 27tc, ważyłem mniej niż koło cukru. Byłem podłączony pod różne kabelki i rurki. Próbowali mi, to zabierać ale nie bardzo im to wychodziło, dopóki sam nie zdecydowałem, że wyjmę sobie tą rurkę. Jak się urodziłem, prawie cały czas spałem, pomagali mi w tym lekarze, bym się mocno nie męczył i nabierał sił. Miałem wylew do mózgu I stopnia, retinopatię wcześnisaczą II stopnia, dysplazję plucno- oskrzelową, torbiele na nerkach, nie umiałem oddychać i krewka moja nie umiała krążyć, w moim serduszku była dziura i dalej jest. Ale udało się wyszedłem do domu... O jacie, wiecie co chodzę do przedszkola... Lubię moich kolegów, chociaż przeszkadza mi jak są za blisko, również nie bardzo lubię jak mnie ktoś dotyka... Mama często piecze moje ulubione ciasta, ale dźwięk tych wszystkich sprzętów.... O jejciu muszę zatykać uszka... Chociaż uwielbiam jeść ciasteczka ale też nie bardzo mi się podoba jak coś mi się lepi do rączkę i raczej nie dotykam tego... Pani dr. Powiedziała, że jestem dzieckiem wyjątkowym... W spektrum autyzmu. Czy jakoś tak. Ostatnio mama się troszkę zmartwiła, bo w serduszku wykryli nie tylko dziurkę, mam poszerzoną opuszkę aorty, powiększona prawą komorę i dwuplatkową zastawkę aortalną... Dosyć szybko się męczę i szybko robi mi się zimno.... Często mam różne badania, bardzo się ich boje i krzyczę w niebo głosy, jak chcą mi zrobić echo serduszka, albo USG... Dają mi wtedy syropem po którym powinienem spać, ale to też idzie opornie, wtedy dopiero chce mi się skakać. O! Ja miałem badania we śnie, to zasnąłem dosyć szybko, badają moje uszka, bo niedoslysze na oba... Jak na swoje 3,5 r jestem malusieńki, ważę 10,5 kg i przez to często nie chcą mi robić różnych, zabiegów . Wycięcie migdałków, czy drenaż uszu. Nawet ząbki musiałem jechać bardzo daleko, żeby wyleczyć. Też musieli zrobić, żebym spał. Czy wiecie, że jechałem pociągiem. O jacie kocham pociągi i tramwaje. Teraz czekamy na hormon wzrostu i wyniki badań genetycznych.... Może wtedy będę duży i uda się wszystko naprawić, np oczko. Muszą mi skorygować powiekę, opada za bardzo. Mi to nie przeszkadza, ale P. Dr. Mówił, że tak trzba Czeka mnie jeszcze wiele, badań, wizyt w szpitalu terapii i rehabilitacji. Mama mówi że jestem najdzielniejszy na świecie i widzi jak super szybko sie uczę. Cały czas się uśmiecham do wszystkich i z uśmiechem proszę, o pomoc. Może wasze wsparcie pomoże mi zdrowiec i super się rozwijać. Ciekawe co to ten rozwój. Idę już spać... Jest bardzo późno, a jutro tyle ciekawości do zbrojenia ♥️♥️