Pomóż mi walczyć z chorobą i wrócić do sprawności

 Mam na imię Katarzyna. Jeszcze nie cały rok temu byłam osobą aktywną, spełniałam się w pasjach, starałam się budować swoją przyszłość, rozwijać się, pracowałam. W październiku 2024 roku nagle straciłam sprawność fizyczną. Ciche, utajone objawy, na które lekarze nie zwracali uwagi, nagle eskalowały.

 Teraz każdy dzień to walka o przetrwanie – nie tylko z chorobą ale i z codziennymi trudnościami, które pojawiły się gdy moje zdrowie zaczęło gwałtownie się pogarszać.

 Dzień po 31 urodzinach lekarz wystawił wstępną diagnozę - stwardnienie rozsiane (SM). Poważna choroba neurologiczna, która wyniszcza układ nerwowy, mózg  i stopniowo odbiera sprawność. Codzienne czynności są dla mnie ogromnym wyzwaniem, zwykłe zrobienie jedzenia, wstanie z łóżka, mówienie, nawet czasem oddychanie i wyjście z domu. Cierpię na przewlekły ból, osłabienie, zaburzenia świadomości i koordynacji, objawy psychiczne z powodu uszkodzenia mózgu (F06), zanikiem sił w rękach i nogach. Często nie jestem w stanie przypomnieć sobie prostych rzeczy. Często mój organizm się poddaje – na ulicy, w drodze do domu. Zdarza się, że tracę kontrolę nad własnym ciałem a świat wokół mnie zaczyna się rozmywać. Jestem uwięziona w ciele, które przestaje mnie słuchać. A zaledwie kilka miesięcy wcześniej pracowałam w zawodzie jako trener koni i jeźdźców, rozwijałam się sportowo w tej dziedzinie jak i wielu innych pasjach. Moje życie wywróciło się do góry nogami.

 Nie mam rodziny ani bliskich, którzy mogliby mnie wesprzeć. Dotychczas pracowałam dorywczo by jakkolwiek się utrzymać ale choroba tak się rozwinęła, że nie jestem już w stanie pracować. Większość dni spędzam w łóżku z przerwami na jedzenie i toaletę. Moje możliwości są ograniczone. W tym momencie nie mam stałego źródła dochodu, majątku ani oszczędności a jedyne wsparcie, jakie otrzymałam to żywność, dodatek mieszkaniowy w kwocie 400zł (wydatki za mieszkanie są 3x wyższe), ubezpieczenie i krótkoterminowy zasiłek okresowy z OPS, który nie był w stanie pokryć kosztów opłat za wynajmowane mieszkanie, nie wspominając o lekach i bieżącym utrzymaniu.

Czekam na wyniki badań rezonansu głowy i orzeczenie o niepełnosprawności ale to proces, który może trwać miesiącami. Każdy dzień bez pomocy to dla mnie ogromne ryzyko – nie tylko zdrowotne, mieszkaniowe ale i egzystencjalne.

 Niedawno otrzymałam w karetce doraźne wsparcie sterydem i lekiem zmniejszającym obrzęk mózgu, który od razu postawił mnie przez jakiś czas na nogi. Mogłam siedzieć i czytać.

Twoje wsparcie to dla mnie szansa

Zostałam podopiecznym Fundacji Studenckiej „Młodzi-Młodym”, która umożliwia mi zbieranie środków na leczenie i utrzymanie. Możesz mi pomóc robiąc dowolną wpłatę lub przekazując 1,5% swojego podatku. Każda złotówka to dla mnie szansa na kontynuowanie leczenia, zakup leków, opłacenie czynszu i podstawowych potrzeb.

 Każda, nawet najmniejsza pomoc daje mi nadzieję, że będę mogła dalej walczyć i bardzo możliwe by wrócić do sprawności.

 Dziekuję z całego serca za każdą wpłatę i udostępnienie mojego apelu!