Karol Nowak

Karol, mający 44 lata, mieszka w malowniczej miejscowości Włostów w województwie świętokrzyskim. Od urodzenia towarzyszy mu niepełnosprawność, zmuszając go do poruszania się na wózku inwalidzkim. Jego życie naznaczone jest dziecięcym porażeniem mózgowym, co całkowicie unieruchomiło jego nogi, a sprawność rąk ograniczyło w 90%. Mimo tych trudności, stanowi niezwykły przykład siły ducha w obliczu przeciwności losu.

Karol korzysta z wózka inwalidzkiego z napędem elektrycznym, który dla niego jest nie tylko środkiem lokomocji, ale również otwarciem na świat. Dzięki niemu Karol pokonuje codzienne wyzwania i odbywa podróże, które w innych okolicznościach byłyby niemożliwe. W okresie letnim, mimo swoich ograniczeń, podejmuje samodzielne wyprawy wózkiem na odległość ponad 8 km do Opatowa, co przekłada się na ponad 1500 przejechanych kilometrów rocznie. Niestety, w tym roku akumulatory w wózku Karola kończą swój „żywot”, co wymaga zakupu nowych. Ponadto stanu techniczny wózka jest coraz gorszy. Aby móc nadal się poruszać, Karolowi natychmiast potrzebne są nowe akumulatory, a to koszt ponad 2 tys. PLN. Niestety w niedalekiej przyszłości konieczny będzie zakup nowego wózka, który kosztuje w granicach 40 tys. PLN.

Nawet w chwilach, gdy spogląda na przeszkody, które zdają się nie do pokonania, Karol nie traci pogody ducha. Jego optymizm i aktywność na rzecz innych są godne podziwu. Pomimo codziennej walki z własnymi ograniczeniami, Karol znajduje siłę, by pomagać innym. Jego zaangażowanie w życie parafii, w której mieszka, stanowi inspirację. Bezkorzyści współtworzy pracę Kościoła, angażując się w korespondencję parafialną, tworzenie ogłoszeń oraz prowadzenie parafialnej strony internetowej. Ponadto, oddaje się pasji fotografowania, uwieczniając ważne wydarzenia z życia Kościoła oraz Ochotniczej Straży Pożarnej na mediach społecznościowych.

Karol jest także oddanym synem, bratem i wujkiem. Zawodowo pracuje zdalnie, wykorzystując potencjał Internetu, aby wspierać siebie i swoją rodzinę.

Z głębokim szacunkiem zwracam się z uprzejmą prośbą do ludzi dobrej woli, prosząc o 1,5% podatku lub o wpłatę choćby najmniejszej kwoty, aby wesprzeć Karola w utrzymaniu mobilności i codziennych wyzwań związanych z jego niepełnosprawnością.