JULIA BORKOWSKA

Cześć! Jestem Julek, mam dwadzieścia jeden lat i potrzebuję Twojej pomocy. Od dzieciństwa czułem dziwny wstręt wobec swojego ciała i czasem miałem problem z nawet prostym przebraniem się. Kiedy zacząłem dojrzewać, w moim ciele zaczęły pojawiać się zmiany, które sprawiały, że czułem się jeszcze gorzej. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że te wszystkie odczucia świadczyły o silnej dysforii płciowej. W wieku dwunastu lat popadłem w anoreksję. Miałem nadzieję, że dzięki ograniczaniu jedzenia, uda mi się zatrzymać proces dorastania. W wieku trzynastu lat dotarło do mnie, że jestem osobą transpłciową. W wieku czternastu lat powiedziałem o tym moim przyjaciołom i mojej mamie (która nie zareagowała najlepiej). Zaburzenia odżywiania ciągnęły się za mną przez długi czas i z tego powodu w wieku szesnastu lat trafiłem do szpitala psychiatrycznego. Próbowałem zacząć tranzycję medyczną zaraz po osiemnastce, ale niestety zabrakło mi pieniędzy. Obecnie utrzymuję się jedynie z renty po zmarłym ojcu i czasem pieniędzy brakuje nawet na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Przez miejsce w którym mieszkam i problemy psychiczne, mam duży problem ze znalezieniem zatrudnienia. Obecnie moim największym celem jest terapia hormonalna. Dzięki niej mój głos się zmieni i nie będę już bać się odzywać. Czasami czuję się jak potwór z wieloma niepasującymi do siebie elementami. Chciałbym kiedyś poczuć się lepiej.