Alina i Jan Grzebyk

Kochani,
zwracam się do Was z ogromną prośbą o wsparcie dla moich ukochanych rodziców – niezwykłych ludzi, których łączy nie tylko wspólna historia, ale i wyjątkowa miłość, trwająca już ponad 70 lat. To oni całe życie dawali innym ciepło, troskę i wsparcie. Teraz sami potrzebują pomocy.

Mój tata ma prawie 100 lat. Przeżył wojnę, a jego opowieści o dawnych czasach były dla mnie i mojej siostry jak bajki na dobranoc. To człowiek, który zawsze uczył nas szacunku do życia i ludzi. Mama natomiast to uosobienie ciepła i troski – pamięć o jej wypiekach i czułych słowach zostanie z nami na zawsze.

Niestety, wiek i choroby sprawiły, że nie są już w stanie sami mieszkać. Mama, po amputacji nogi z powodu cukrzycy, jest całkowicie unieruchomiona. Tata, choć wciąż pełen ciepła, coraz bardziej potrzebuje profesjonalnej opieki.

Rodzice przebywają w prywatnym domu opieki, ponieważ ja sam, mimo najszczerszych chęci, nie jestem już w stanie zapewnić im całodobowej pomocy. Od lat zmagam się z poważnymi problemami zdrowotnymi – mam stopę cukrzycową i grupę inwalidzką, co mocno ogranicza moje możliwości. Moja siostra ma już 69 lat i również nie jest w stanie opiekować się nimi na co dzień.

Historia moich rodziców to także piękna opowieść o niezwykłej miłości, która przetrwała wszystko. Poznali się w 1954 roku i od tamtej pory są nierozłączni. Przez lata wspólnie budowali dom pełen miłości i życzliwości, a teraz, mimo trudów starości, nadal się wspierają i kochają. Dlatego tak ważne jest, że w obecnym domu opieki mogą dzielić jeden pokój – być razem, jak przez całe życie.

Rodzice przez lata odkładali pieniądze na spokojną starość, ale oszczędności zaczynają się kończyć, a koszty opieki są ogromne – to aż 15 tysięcy złotych miesięcznie.

Dlatego proszę Was o pomoc. Każda złotówka to dla mnie ogromne wsparcie i szansa, by zapewnić im spokój i bezpieczeństwo na ostatnie lata życia – i by mogli nadal być razem.

Jeśli możecie – dorzućcie symboliczną kwotę, udostępnijcie moją prośbę, pomóżcie mi sprawić, by moi rodzice nie musieli martwić się o jutro.

Z całego serca dziękuję za każdą pomoc!